Packrafty najczęściej produkowane są z nylonowej tkaniny (syntetyczny poliamid) pokrytej materiałem TPU – termoplastycznym poliuretanem. Jest to bardzo odporny i lekki materiał. Spotkamy również packrafty z klasycznego, znacznie tańszego PVC (polichlorku winylu), przy czym jego zastosowanie znacząco zwiększa wagę packrafta a to skutecznie wyklucza go z wypraw packraftowych, na których musimy nieść naszą łódkę w plecaku. Wadą PVC jest również konieczność konserwacji. Przy poliuretanie nie ma takiej konieczności.

Warstwa TPU wiąże się ze sobą po podgrzaniu do około 200°C, więc wykonanie packrafta nie wymaga szycia, jak również klejenia. Przez podgrzanie nie możemy jednak łączyć TPU z innymi materiałami, gdyż takie wiązanie będzie słabe. Dlatego nie połączymy trwale materiałów z warstwą TPU i bez TPU. Jest to bardzo ważne, ponieważ ten sam materiał może posiadać z jednej strony warstwę TPU (jednostronnie powleczony), a z drugiej strony być bez TPU i skuteczne połączenie w takim przypadku również nie będzie możliwe.

O przybliżonej wytrzymałości materiału użytych do budowy packrafta, mówi nam wskaźnik ilość gramów na metr kwadratowy. Dużo zależy również od jego jakości. Przykładowo polski Pinpack wykorzystuje materiał o gramaturze 430g/m2 dla tub bocznych i 680g/m2 dla podłogi, co w przypadku modelu Amundsen II z otwartym pokładem daje wagę około 3,5kg . https://packrafting.pl/packraft-amundsen-ii-otwarty-czerwony.html

Praktycznie we wszystkich packraftach podłogi są znacznie grubsze niż tuby boczne, gdyż to właśnie podłoga narażona jest na największe tarcie i ewentualne przebicie. Kolejną różnicą między podłogą a tubami bocznymi, jest również powleczenie materiału – podłoga jest powleczona TPU obustronnie, natomiast tuby najczęściej jednostronnie.

Oglądając packrafty innych marek, możemy spotkać się również z wytrzymałością materiału podaną w  denierach – czyli D, który jest jednostką liniowej gęstości włókien syntetycznych. Włókno o długości 9000 metrów i masie 1 grama ma gęstość 1 deniera. https://pl.wikipedia.org/wiki/Denier_(jednostka)

We flagowym modelu Alpacki – Classic, grubość tub bocznych określona jest na 210 denierów, a podłoga 840 D https://packrafteurope.com/products/classic, przy czym nie oznacza to, że podłoga jest czterokrotnie wytrzymalsza, gdyż nie mamy tutaj podanej liczby nici w materiale w przeliczeniu na centymetr kwadratowy. Taka konfiguracja pozwala osiągnąć wagę około 2,5kg i będzie to jednostka mniej wytrzymała, niż wcześniej wspomniany Amundsen II.

Wybór gęstości materiału, oprócz jego jakości, to również kompromis pomiędzy wagą packrafta i jego wytrzymałością. Bardziej uniwersalną jednostką będzie oczywiście nieco cięższy packraft, ale jeżeli zamierzymy wykorzystywać nasz ponton jedynie do przekraczania prostych rzek, czy pływania wzdłuż linii brzegowej jeziora, lepszym wyborem będą najlżejsze jednostki.